UPPERCUT
Onaylı
- 2 Şub 2020
- 16,341
- 11,017
@Baykuş
Dünyada baykuş 220 türü vardır. Baykuşlar için Puhu adı da kullanılmaktadır.
Baykuşlar kafalarını neredeyse tamamen çevirebilir, ama bu tam 360 derecelik bir dönüş değildir. Boyunlarını her iki yöne doğru 135 derece döndürerek, toplam 270 derecelik bir görüş sağlarlar.
Baykuşlar kafalarını 270 derece döndürürken beyin ve boyun gölgesinde herhangi bir zedelenme yaşamazlar. Dönüş esnasında vücutlarından beyinlerine giden kanı keserler. Beyinlerinin ve gözlerinin ihtiyacı olan kanın toplandığı bir havuz sistemine sahiptir. Dönüş esnasında buradaki kan ile beyin ve gözlerini beslerler.
Bir baykuşun gözleri bir top şeklinde değildir ve çok gelişmiştir. Gözleri kemikli bir tüp şeklinde olan göz yuvalarına oturmuş biçindedir. Bu nedenle bir baykuş sadece dümdüz ileriye bakabilir.
Sağa ve sola bakması gerektiğinde başını yanlara doğru çevirmesi gerekir.
Baykuşların kulakları asimetrik ve farklı boyutlardadır.
Bu özellik, farklı zamanlarda, farklı yerlerdeki sesleri daha iyi duymalarını ve sesin geldiği yeri tam olarak belirlemelerini sağlar.
Bir baykuşun gözleri, türüne göre baykuşun vücut ağırlığının %1veya %5’ini oluşturur.
Bir baykuşun basık yüzü, ve yüzünde bulunan kanallar sesi kulaklarına iletir, bu sayede en ufak bir gürültüyü bile algılayabilirler.
Dünyadaki en küçük baykuş 12 – 15 cm boyunda ve sadece 42 gr ağırlığındaki elf baykuşudur.
En büyük Kuzey Amerika baykuşu, 82 cm uzunluğa kadar ulaşabilen büyük gri baykuştur.
Kuzey şahin baykuşu, karın 30 cm altında bulunan avının hareketlerini duyabilir.
Antarktika hariç Dünya’nın tüm kıtalarında baykuş türleri yaşamaktadır.
Bütün baykuşlar “huu huuu” sesi çıkartmazlar. Bazıları cıvıltı, ıslık, çığlık, hırıltı gibi başka sesler çıkartırlar. Genellikle “baykuşlar” ile ilişkilendirilen “huu huuu” sesi büyük boynuzlu baykuşun sesidir.
Baykuşlar son derece zeki olarak tasvir edilirken, gerçekte eğitilmesi oldukça zordur. Papağanlar, şahinler ve hatta güvercinler gibi çeşitli kuşlar baykuşlara göre daha kolay eğitilebilirler.
Bayağı Peçeli baykuşlar yılda 1000’den fazla fare yerler. Baykuşlar avlarını deri, kemiler, ayaklar dahil olarak bütünüyle yutmaktadırlar.
Berruornis ve Ogygoptynx gibi baykuş türleri 60 milyon yıl önce yaşamışlardır. Baykuşlar, tavuk, hindi ve sülünlerle birlikte en eski kuş türlerinden biridir.
Amerika puhusu veya diğer adıyla Büyük boynuzlu baykuş’un pençeleri, güçlü bir insan ısırması kadar etkilidir. Yaklaşık 6,5 cm2 lik alana 136 kg bir kuvvetle pençelerin sıkıştırabilir.
Baykuşlar oldukça sevimli olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri’nde ve diğer birçok ülkede baykuşları evcil hayvan olarak beslenmesi yasa dışıdır.
Eski Yunanistan’da, baykuşlar bilgelik tanrıçası Athena’yı temsil ediyordu. Ancak, Romalılar baykuştan korkarlar ve kötü haberlerin taşıyıcısı olduğunu düşünmüşlerdi.
Genellikle kuşlarda 7 omurga bulunmaktadır. Baykuşlar ise 14 omurgaya sahiptir. Bu sayede başlarını 270 derece döndürebilmeleri mümkün olmaktadır.
Aztekler ve Mayalar, baykuşdan korkar ve nefret ederlerdi ve büyük gözlü kuşların ölüm ve yıkım sembolleri olduklarına inanıyorlardı.
Eğer bir insan başını bir baykuş gibi çevirirse, travmatik arter yaralanması ve beyine kan akışı kesintileri yaşayabilir.
Mısırlılar, baykuşların ölülerin ruhlarını yeraltı dünyasına yolculuk ederken koruduklarına inanıyorlardı.
Çoğu kuş türü, baykuşları avlamazlar. Buna karşılık baykuşlar daha küçük baykuşları avlayıp yerler.
Bayağı puhu veya diğer adıyla Avrasya kartal baykuşu, dünyadaki en büyük baykuş türlerinden biridir. Ayrıca, yetişkin tilki veya yavru geyik gibi büyük avlar da dahil olmak üzere her şeyi yiyebilirler.
Avustralya’da, Wardaman kabilesi, Gordol’un baykuş tarafından yaratılan bir dünya olduğuna inanmaktadırlar.
Kuzeydoğu Japonya’nın Ainu halkı, Blakiston’un Balık Baykuşu’nu “Gecenin İmparatoru” ya da “Köyü Koruyan Tanrı” olarak görmektedirler.
Büyük gri baykuş ya da Laponya Peçeli Baykuşu, dünya üzeirndeki en büyük baykuş türüdür.
Laponya Peçeli Baykuşu veya Büyük gri baykuş kuş türleri arasında en büyük yüz diskine sahiptir. Ornitoloji’de (Kuş Bilimi), yüz diski bazı kuşların (özellikle de baykuşların) gözlerini çevreleyen tüylerin içbükey toplanmasına verilen addır. Yüz diskinin içbükeliği, ses dalgalarını toplayan ve bu dalgaları baykuşun kulaklarına yönlendiren dairesel bir paraboloid oluşturur. Bu diski oluşturan tüyler baykuşun farklı mesafelerdeki kar, çim veya bitki örtüsü altında bulunan avının sesine odaklanmasını sağlar. Baykuşlar ses toplayıcı odak uzaklığını ayarlayabilirler.
Kazakistan’da, sadece kadın şamanların baykuşun ruhuyla bağlantı kurmaya çalıştığı bir kabile bulunmaktadır.
Güney Afrika’da, baykuşlar büyücülük ve kötü şansla ilişkilendirilirler. Birine “baykuş” demek en büyük hakaretlerden biridir.
Baykuşlar iki aileye ayrılır: Peçeli Baykuşgiller (Tytonidae – kalp yüzlü baykuşlar) ve Baykuşgiller (Strigidae – tipik yuvarlak yüzlü baykuşlar).
Bir baykuş hayvanlar arasında en iyi gece görüşüne sahip olan canlıdır.
Baykuşların iki ayak parmağı ileri ve iki ayak parmağı geriye dönüktür. Buayak biçmine Zygodactyl adı verilir. Bu ayak yapısı baykuşların, pençelerini daha kuvvetli yapar ve yaralı avlarını pençeleri arasında daha kolay ezerler.
Dünyadaki baykuş türlerinin yaklaşık 1 / 3’ü soyu tükenme tehlikesi veya riski altındadır.
Bazı baykuşların yüzme yeteneğine sahip olduğu söylense de, uzmanlar yüzmenin aslında bu kuşlar için son çare olduğunu belirtiyorlar. Suya girdiklerinde kendilerini savunmalarının hiçbir yolu yoktur ve sadece karaya çıkmak için çabalarlar.
Baykuşların gözlerindeki, renk konileri daha çok siyah-beyaz rengi tespit etmeye yarayan çubuklara sahiptir ve bu karanlıkta daha iyi görmelerini sağlar.
Laponya Peçeli Baykuşu, Kuzey Şahin Baykuşu ve Kuzey Cüce Baykuşu gündüzde hareket ederler. Aslında bir baykuşun gündüz hareketli olması gün içerisinde yaralandığı anlamına gelmektedir.
Kayıtlardaki en büyük baykuş, soyu tükenmiş olan Küba Dev Baykuşu’dur (Ornimegalonyx). 1,1 metre boyundaki baykuş uçamayan bir baykuş türü idi.
Baykuşlar diğer kuşlar gibi yuvalarını kendileri inşa etmezler, bunun yerine ağaçkakanlar gibi diğer kuşların geride bıraktıkları yuvaları veya ağaç kovuklarını kullanırlar. Yer Baykuşları bile kendi yuvalarını kazmazlar.
Baykuşlar genellikle avcı kuşlar olarak kabul edilirken, tür olarak Çobanaldatangiller, yalıçapkını ve sinek kuşu gibi ötücü kuşlara, şahin, kartal ve atmacalara göre daha yakındırlar.
Bir baykuşun göz rengi günün hangi zamanında avlandığını gösterir. Turuncu gözlü baykuşlar alacakaranlıkta aktiftir (Crepuscular), koyu kahverengi veya siyah gözlü baykuşlar gece avlanırlar (Nocturnal) ve sarı gözlü baykuşlar gündüz avlanırlar (Diurnal).
Bir baykuşun üç göz kapağı vardır: biri göz kırpmak için, biri uyku için, diğeri gözlerini sağlıklı ve temiz tutması içindir.
Baykuşlar, Harry Potter’ın dünyasında sihirbazlar arasındaki iletişimin birincil aracıdır.
Harry Potter’ın evcil hayvanı kar baykuşu Hedwig, adını iki ünlü azizle paylaşıyor. Biri Andechs’in Aziz Hedwig’i (1174-1243), yardımseverliği ve merhametli doğasıyla ünlü eski bir düşes. Diğeri ise Aziz Hedwig, Polonya Kraliçesi (1373-1399) dir. Hedwig’in Harry Potter ve Ölüm Yadigarları’ndaki ölümü, Harry’in masumiyetini kaybetmesini ve sonraki çağını temsil etmektedir.
Harry Potter filmlerinde yedi farklı baykuş “Hedwig” rolünü oynamıştır. Bu baykuşların isimleri Gizmo, Kasper, Oops, Swoops, Oh Oh, Elmo ve Bandit’tir.
Sanatta en eski baykuş tasvirlerinden biri, 30.000 yıl önce Fransa’da bir mağarada kazınmış uzun kulaklı bir baykuştur.
M.Ö. 2300’de, Sümer ölüm tanrıçası Lilitu, baykuş gibi ayakları olan kanatlı kadın olarak tasvir edilmiştir. Bir baykuşun kulak tutamlarına benzer bir taç takmaktadır ve İki baykuş ona yoldaşlık etmektedir. Lilitu adı “gece” anlamına gelen eski bir kelimeden türetilmiştir.
Grup halinde bulunan baykuşlar parlamento, bilgelik, pazar veya etüt olarak da adlandırılır. Bir grup bebek baykuşa “owlet” denir.
Yahudi Tanah’ta (Hıristiyanlıkta Eski Ahit), “çığlık baykuşu” olarak tercüme edilen İbranice bir sözcük olan “lilith” bulunmaktadır. Efsaneye göre, Lilith Adem’in ilk karısıydı. Adem’e itaat etmeyi reddetmiş ve bu yüzden Tanrı onu Eve ile değiştirmiştir.
Bazı antik Roma oymalarında, Yahudiler, koyun sürülerine saldıran baykuşlar olarak tasvir edilmiştir.
Yunan mitolojisinde baykuşlar bilgelik tanrıçası Athena’nın sembolüdür.
Bir baykuşun gözleri, kafatasının içinde beynine fazla yer bırakmayacak kadar yer kaplar.
Dünyada baykuş 220 türü vardır. Baykuşlar için Puhu adı da kullanılmaktadır.
Baykuşlar kafalarını neredeyse tamamen çevirebilir, ama bu tam 360 derecelik bir dönüş değildir. Boyunlarını her iki yöne doğru 135 derece döndürerek, toplam 270 derecelik bir görüş sağlarlar.
Baykuşlar kafalarını 270 derece döndürürken beyin ve boyun gölgesinde herhangi bir zedelenme yaşamazlar. Dönüş esnasında vücutlarından beyinlerine giden kanı keserler. Beyinlerinin ve gözlerinin ihtiyacı olan kanın toplandığı bir havuz sistemine sahiptir. Dönüş esnasında buradaki kan ile beyin ve gözlerini beslerler.
Bir baykuşun gözleri bir top şeklinde değildir ve çok gelişmiştir. Gözleri kemikli bir tüp şeklinde olan göz yuvalarına oturmuş biçindedir. Bu nedenle bir baykuş sadece dümdüz ileriye bakabilir.
Sağa ve sola bakması gerektiğinde başını yanlara doğru çevirmesi gerekir.
Baykuşların kulakları asimetrik ve farklı boyutlardadır.
Bu özellik, farklı zamanlarda, farklı yerlerdeki sesleri daha iyi duymalarını ve sesin geldiği yeri tam olarak belirlemelerini sağlar.
Bir baykuşun gözleri, türüne göre baykuşun vücut ağırlığının %1veya %5’ini oluşturur.
Bir baykuşun basık yüzü, ve yüzünde bulunan kanallar sesi kulaklarına iletir, bu sayede en ufak bir gürültüyü bile algılayabilirler.
Dünyadaki en küçük baykuş 12 – 15 cm boyunda ve sadece 42 gr ağırlığındaki elf baykuşudur.
En büyük Kuzey Amerika baykuşu, 82 cm uzunluğa kadar ulaşabilen büyük gri baykuştur.
Kuzey şahin baykuşu, karın 30 cm altında bulunan avının hareketlerini duyabilir.
Antarktika hariç Dünya’nın tüm kıtalarında baykuş türleri yaşamaktadır.
Bütün baykuşlar “huu huuu” sesi çıkartmazlar. Bazıları cıvıltı, ıslık, çığlık, hırıltı gibi başka sesler çıkartırlar. Genellikle “baykuşlar” ile ilişkilendirilen “huu huuu” sesi büyük boynuzlu baykuşun sesidir.
Baykuşlar son derece zeki olarak tasvir edilirken, gerçekte eğitilmesi oldukça zordur. Papağanlar, şahinler ve hatta güvercinler gibi çeşitli kuşlar baykuşlara göre daha kolay eğitilebilirler.
Bayağı Peçeli baykuşlar yılda 1000’den fazla fare yerler. Baykuşlar avlarını deri, kemiler, ayaklar dahil olarak bütünüyle yutmaktadırlar.
Berruornis ve Ogygoptynx gibi baykuş türleri 60 milyon yıl önce yaşamışlardır. Baykuşlar, tavuk, hindi ve sülünlerle birlikte en eski kuş türlerinden biridir.
Amerika puhusu veya diğer adıyla Büyük boynuzlu baykuş’un pençeleri, güçlü bir insan ısırması kadar etkilidir. Yaklaşık 6,5 cm2 lik alana 136 kg bir kuvvetle pençelerin sıkıştırabilir.
Baykuşlar oldukça sevimli olmasına rağmen, Amerika Birleşik Devletleri’nde ve diğer birçok ülkede baykuşları evcil hayvan olarak beslenmesi yasa dışıdır.
Eski Yunanistan’da, baykuşlar bilgelik tanrıçası Athena’yı temsil ediyordu. Ancak, Romalılar baykuştan korkarlar ve kötü haberlerin taşıyıcısı olduğunu düşünmüşlerdi.
Genellikle kuşlarda 7 omurga bulunmaktadır. Baykuşlar ise 14 omurgaya sahiptir. Bu sayede başlarını 270 derece döndürebilmeleri mümkün olmaktadır.
Aztekler ve Mayalar, baykuşdan korkar ve nefret ederlerdi ve büyük gözlü kuşların ölüm ve yıkım sembolleri olduklarına inanıyorlardı.
Eğer bir insan başını bir baykuş gibi çevirirse, travmatik arter yaralanması ve beyine kan akışı kesintileri yaşayabilir.
Mısırlılar, baykuşların ölülerin ruhlarını yeraltı dünyasına yolculuk ederken koruduklarına inanıyorlardı.
Çoğu kuş türü, baykuşları avlamazlar. Buna karşılık baykuşlar daha küçük baykuşları avlayıp yerler.
Bayağı puhu veya diğer adıyla Avrasya kartal baykuşu, dünyadaki en büyük baykuş türlerinden biridir. Ayrıca, yetişkin tilki veya yavru geyik gibi büyük avlar da dahil olmak üzere her şeyi yiyebilirler.
Avustralya’da, Wardaman kabilesi, Gordol’un baykuş tarafından yaratılan bir dünya olduğuna inanmaktadırlar.
Kuzeydoğu Japonya’nın Ainu halkı, Blakiston’un Balık Baykuşu’nu “Gecenin İmparatoru” ya da “Köyü Koruyan Tanrı” olarak görmektedirler.
Büyük gri baykuş ya da Laponya Peçeli Baykuşu, dünya üzeirndeki en büyük baykuş türüdür.
Laponya Peçeli Baykuşu veya Büyük gri baykuş kuş türleri arasında en büyük yüz diskine sahiptir. Ornitoloji’de (Kuş Bilimi), yüz diski bazı kuşların (özellikle de baykuşların) gözlerini çevreleyen tüylerin içbükey toplanmasına verilen addır. Yüz diskinin içbükeliği, ses dalgalarını toplayan ve bu dalgaları baykuşun kulaklarına yönlendiren dairesel bir paraboloid oluşturur. Bu diski oluşturan tüyler baykuşun farklı mesafelerdeki kar, çim veya bitki örtüsü altında bulunan avının sesine odaklanmasını sağlar. Baykuşlar ses toplayıcı odak uzaklığını ayarlayabilirler.
Kazakistan’da, sadece kadın şamanların baykuşun ruhuyla bağlantı kurmaya çalıştığı bir kabile bulunmaktadır.
Güney Afrika’da, baykuşlar büyücülük ve kötü şansla ilişkilendirilirler. Birine “baykuş” demek en büyük hakaretlerden biridir.
Baykuşlar iki aileye ayrılır: Peçeli Baykuşgiller (Tytonidae – kalp yüzlü baykuşlar) ve Baykuşgiller (Strigidae – tipik yuvarlak yüzlü baykuşlar).
Bir baykuş hayvanlar arasında en iyi gece görüşüne sahip olan canlıdır.
Baykuşların iki ayak parmağı ileri ve iki ayak parmağı geriye dönüktür. Buayak biçmine Zygodactyl adı verilir. Bu ayak yapısı baykuşların, pençelerini daha kuvvetli yapar ve yaralı avlarını pençeleri arasında daha kolay ezerler.
Dünyadaki baykuş türlerinin yaklaşık 1 / 3’ü soyu tükenme tehlikesi veya riski altındadır.
Bazı baykuşların yüzme yeteneğine sahip olduğu söylense de, uzmanlar yüzmenin aslında bu kuşlar için son çare olduğunu belirtiyorlar. Suya girdiklerinde kendilerini savunmalarının hiçbir yolu yoktur ve sadece karaya çıkmak için çabalarlar.
Baykuşların gözlerindeki, renk konileri daha çok siyah-beyaz rengi tespit etmeye yarayan çubuklara sahiptir ve bu karanlıkta daha iyi görmelerini sağlar.
Laponya Peçeli Baykuşu, Kuzey Şahin Baykuşu ve Kuzey Cüce Baykuşu gündüzde hareket ederler. Aslında bir baykuşun gündüz hareketli olması gün içerisinde yaralandığı anlamına gelmektedir.
Kayıtlardaki en büyük baykuş, soyu tükenmiş olan Küba Dev Baykuşu’dur (Ornimegalonyx). 1,1 metre boyundaki baykuş uçamayan bir baykuş türü idi.
Baykuşlar diğer kuşlar gibi yuvalarını kendileri inşa etmezler, bunun yerine ağaçkakanlar gibi diğer kuşların geride bıraktıkları yuvaları veya ağaç kovuklarını kullanırlar. Yer Baykuşları bile kendi yuvalarını kazmazlar.
Baykuşlar genellikle avcı kuşlar olarak kabul edilirken, tür olarak Çobanaldatangiller, yalıçapkını ve sinek kuşu gibi ötücü kuşlara, şahin, kartal ve atmacalara göre daha yakındırlar.
Bir baykuşun göz rengi günün hangi zamanında avlandığını gösterir. Turuncu gözlü baykuşlar alacakaranlıkta aktiftir (Crepuscular), koyu kahverengi veya siyah gözlü baykuşlar gece avlanırlar (Nocturnal) ve sarı gözlü baykuşlar gündüz avlanırlar (Diurnal).
Bir baykuşun üç göz kapağı vardır: biri göz kırpmak için, biri uyku için, diğeri gözlerini sağlıklı ve temiz tutması içindir.
Baykuşlar, Harry Potter’ın dünyasında sihirbazlar arasındaki iletişimin birincil aracıdır.
Harry Potter’ın evcil hayvanı kar baykuşu Hedwig, adını iki ünlü azizle paylaşıyor. Biri Andechs’in Aziz Hedwig’i (1174-1243), yardımseverliği ve merhametli doğasıyla ünlü eski bir düşes. Diğeri ise Aziz Hedwig, Polonya Kraliçesi (1373-1399) dir. Hedwig’in Harry Potter ve Ölüm Yadigarları’ndaki ölümü, Harry’in masumiyetini kaybetmesini ve sonraki çağını temsil etmektedir.
Harry Potter filmlerinde yedi farklı baykuş “Hedwig” rolünü oynamıştır. Bu baykuşların isimleri Gizmo, Kasper, Oops, Swoops, Oh Oh, Elmo ve Bandit’tir.
Sanatta en eski baykuş tasvirlerinden biri, 30.000 yıl önce Fransa’da bir mağarada kazınmış uzun kulaklı bir baykuştur.
M.Ö. 2300’de, Sümer ölüm tanrıçası Lilitu, baykuş gibi ayakları olan kanatlı kadın olarak tasvir edilmiştir. Bir baykuşun kulak tutamlarına benzer bir taç takmaktadır ve İki baykuş ona yoldaşlık etmektedir. Lilitu adı “gece” anlamına gelen eski bir kelimeden türetilmiştir.
Grup halinde bulunan baykuşlar parlamento, bilgelik, pazar veya etüt olarak da adlandırılır. Bir grup bebek baykuşa “owlet” denir.
Yahudi Tanah’ta (Hıristiyanlıkta Eski Ahit), “çığlık baykuşu” olarak tercüme edilen İbranice bir sözcük olan “lilith” bulunmaktadır. Efsaneye göre, Lilith Adem’in ilk karısıydı. Adem’e itaat etmeyi reddetmiş ve bu yüzden Tanrı onu Eve ile değiştirmiştir.
Bazı antik Roma oymalarında, Yahudiler, koyun sürülerine saldıran baykuşlar olarak tasvir edilmiştir.
Yunan mitolojisinde baykuşlar bilgelik tanrıçası Athena’nın sembolüdür.
Bir baykuşun gözleri, kafatasının içinde beynine fazla yer bırakmayacak kadar yer kaplar.
